Hüzünlüyüm Şiiri - İsmail Türkmen

Hüzünlüyüm gözlerimde bulutlar var,
Yağacak sağanak sağanak, hüzünlüyüm,
Gözlerimde bulutlar var.
Güneşim, gelmez bakışlarıma,
Siyah bulutlar araksından,
Döndüğümde yüzümü denize,
Konak meydanı hüzün dolmakta,
Ufukta gözyaşları yelken açmış yüreğime,
Hüzünlüyüm gözlerimde kara bulutlar,
Esmekte yüreğimde fırtınalar.
Kabardıkça kordon boyuna dalgalar,
Gençliğim gelir düşlerime,
Simit paylaşırken senle,
Hüzünlüyüm bulutlar arkasında bakışlarım,
Yağmur dolmakta göz pınarlarım,
Senle yaşanmamış geçmişim,
Zikzaklar çizmekte beynimde,
Karanlık ve acı izler bırakırken,
Geleceğe hüzünlüyüm,
Yaşarken sensiz geçmişi,
Konak meydanından;
Adımlarım uzaklaştırmakta beni,
Düşlerim sürüklemekte; körfez kumsalına,
Hüzünlü bakışlarım, ayak izlerini aramakta,
Geçmişte kalan sevdasızlıklarda,
Sen çıkıyorsun sahildeyim.
Gözlerimdeki hüzne rağmen,
Seviyorum hayatı, güzelliğinde kordonun,
Her vuruşunda dalgaların kıyıya;
Senli düşlerde hayat buldukça duygularım,
Seviniyorum bakışlarımdaki hüzne rağmen,
Varlığında hayatın ve senin,