Kaçınma ya da unutmaya çalışma travmanın etkilerini azaltmıyor. Yaşıyorum, ne kadar acı varsa! Sabahla başlıyor ve gün ortasında dozajını artırark akşam kasvetine dönüşüyor. Geceler ise kabullenmediğim tek hayat gerçeği! Her şey karanlik ve de korkunç! Bu yüzden sevmiyorum yaşamayı! Bu yüzden sevmedim, senden ayrılmayı!
H. Hüseyin Arslan – 16.02.2020
Belki de yıkılacağım bir gün aniden
Ve bir daha görmeyecek o gözler beni beklerken!
Acı çekmek ise yıkımdır
Hayatın içinden geçerken!
H. H. Arslan - 15.02.2020
Hüseyin Arslan 3Kayıt Tarihi : 24.4.2020 23:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!