Gönlüm yasta kalıp gözüm ağladı,
Geçen günlerimse yürek dağladı,
Kara yazmayı da başım bağladı,
Hüzünlü geçiyor benim günlerim.
Düşünüp durdukça benzim sarardı,
Aydılık dünyam o an da karardı,
Yaşadığım günler bana zarardı,
Hüzünlü geçiyor benim günlerim.
Hayatta ağladım yüzüm gülmedi,
Gamlarım gidipte neşem gelmedi,
Yol da giden dize derman gelmedi,
Hüzünlü geçiyor benim günlerim.
Dünyadan haberim olsa ne fayda,
Gözlerim ağladı geçti bu ayda,
Neşelen-eğlen cefadan cayda,
Hüzünlü geçiyor benim günlerim.
Kangallımustafa soran olmadı,
Eriyen vucutta takat kalmadı,
Sağlığım bitip midem su almadı,
Hüzünlü geçiyor benim günlerim.
Kayıt Tarihi : 24.5.2010 12:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Duyar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/05/24/huzunluyum-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!