Hüzünlü yüzler Şiiri - Kadir Develi

Gece karanlığına inat edercesine
Kirlenmiş beyaz örtülü masa üstünde
Çevresini aydınlatan mumlar
Mum ışığının loşluğunda hüzünlü yüzler
Yaşamış bıkmış bitmiş yüzler
sigara dumanını anımsatan
Yanıp giden boşa geçmiş yıllar
Yaşadım sanılan onca zaman
Sürünerek geçirilen yıllar
Ben kimim siz kimsiniz
Kader mi bu alın yazısı mı.
Bu ben değilim,siz hiç olmamalısınız.
Söndürün şu mumları
Kurtulun içi geçmişlikten.
Yüzlerinizdeki hüzünlü duruş neden
Yıllarını ve kaderlerini
Bir içim sigara dumanına boğan
Çaresiz insanlar durup bakın arkanıza
Kaderinizi duman gibi körükleyerek
Zamana ve yenilmişliğe teslim etmeyin
Söndürün sigaralarınızı
Alıp elinize kaderin iplerini
Çekin dönsün tersine
Bu çark dönsün hüzün bitsin.