Hüzünlü Yağmurların Şemsiyesiz Yolcusu...

Hüzünlü Yağmurların Şemsiyesiz Yolcusu...

ıslanıyorum...
ıslanıyorum ama dokunmuyor bana
zaten ıslak ve nemli gözlerim
zaten ağlıyor kalbim
kurtulmaya çalışsada sende tutuklanıyor ellerim..

hatırlar mısın bilmem ama
ben unutmuyorum
sonbahar yagmurlarında elele gezdiklerimizi...

senden sonra olmadı ellerime dokunan
olmayacak
ellerim hep böyle mahsun
gözlerim hep yaşlı kalacak...
aynı şemsiyenin altında gezerdik
aynı yerde buluşurdu ellerimiz
şimdi yine yağmur yağıyor
şimdi yine ıslanıyor bir yerler
şimdi gözlerim ıslak
ellerim ıslak
şimdi sen yoksun
sen olmadıgın andan beri de
ben hüzünlü yağmurların şemsiyesiz yolcusuyum...

Sevilay Sevim
Kayıt Tarihi : 1.9.2010 14:56:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Sevilay Sevim