Hüzünlü Ve Mor Gecede Şiiri - Yaşar Cerit

Gönlümde bir at şahlanır,
Deli mi ki deli,
Rüzgar gibi eser durur.
Ruhumda kırbaç sesleri,
Doludizgin koştukça kudurur…

Ardından yağmura tutulurum,
Bu şehrin caddelerinde,
Gece yarılarında çıkmazlara düşerim.
Yalnızlığın ortasında yine ben,
Eksilip eksilip ufalırım yeniden,
Nafile sırılsıklam olurum…

Söz geçmez ki şu deli gönlüme,
Bir türlü çalkantılarım dinmez ki,
Zaman çarkında döner dururum.
Dermanım kalmaz ki dizlerimde,
Kendi benliğimde hep boğulurum…

Şu hüzünlü ve mor gecede,
Şimşekler çizgi çeker gökyüzüne,
Islak kaldırımlarda mahvolurum.
Gurbet türküleri söylerim kendi kendime,
Gecenin mürekkep karanlığında kaybolurum.