Hüzünlü Sükût Şiiri - Selim Adım

Kimleri almadı,bu kara toprak
Hakkın emri ile, elbet olacak
Teker teker düşer,sararan yaprak
Koy dedik,sarıldı,beyaz kefene

Kara yağız yiğit,sözünün eri
Hiç boşa akmadı,alnında teri
Cennet mekân olur,inşâllah yeri
Hay dedik,sarıldı,beyaz kefene

Çektiği çileği,anlatıp durdu
Mıh gibi sözlerin,hakkını verdi
Sözden yumruk oldu,masaya vurdu
Huy dedik,sarıldı,beyaz kefene

Vatana aşıktı,vatanın dostu
Zulüme karşıydı,bu yolda kastı
Öksüzü yetimi,bağrına bastı
Tüy dedik,sarıldı,beyaz kefene

Şuara yıkıldı,gözler ağladı
Şiirler söküldü,sözler ağladı
Yolunun bekçisi,bizler ağladı
Oy dedik,sarıldı,beyaz kefene

Kaleme kağıda,döktü içini
Bir çınar daha, etti göçünü
Yoldurdu dostlara,başta saçını
Vay dedik,sarıldı,beyaz kefene

Arzeni duanı,unutma sakın
Gözünü dört aç,etrafan bakın
Ölüm her faniye,yarından yakın
Bey dedik,sarıldı,beyaz kefene

İsyanlı Sükutun,Mihribanın sahibine Rabbim Rahmetini bol eylesin...Mekanı Cennet olsun...Bizlere de hüzünlü sükût kaldı