Hüzünlü Rüzgarlar Şiiri - Kadir Kavak

Bulutlar var buralarda
Sanki rüzgarlar hüzünlü bugün
Yıldırımlar hıçkırıyor
Sanki gökler şimdi ağlayacak gibi

Sevgilisindenmi ayrılmıştı bulutlar
Yoksa rüzgar hasretmi kaldı yarine
Yoksa yıldırımlar kavuşamadımı aşkına
Bende senden, belki ayrılacağım yarın

Belki bulutlar birgün kavuşur
Kucaklaştıkları gün çöllere ağlarlar
Belki rüzgarlar kavuşur, güneşteki aşkına
Ama ben sana, ölümden sonra bile kavuşamam

Zordur bilirim ağlamak kadar beklemek
Zordur bilirim sensiz yaşamak, ölmekten
Kolaymı sanırsın unutmak seni
Korkmam aslında, bekle desen, yıllardan, beklerim

Ama tek korktuğum
Bekleyip bekleyip
Ellerim boş dönmekten korkarım tek
Ölemkten, ölmek kadar beterdir bu

Tek unutmayacağın bir şey olsun bu dünyada
Oda kalbinin ta ortasında ben olayım
Eğer unutman gerekirse bir gün beni
Unutacağın en son şey ben olayım yarim