Hüzünlü Lice Şiiri - Şebap Teker

Yola çıktım hüzünlü Lice ye
Ağır ağır, daha iyi görüyüm diye
Sevgiyle atım adımlarımı, Lice ye
Her gerçeği görüyüm diye

Yıkılmış yakılmış her yer, gördüğümde içim ürperdi
Her yer yıkılmış, insanlar solmuş
Savaştan çıkmışçasına sanki
Hüzün çökmüş, köşesine Licemin

Ne oldu diye sormak istedim, Sodurtmadılar
Anlatmak isteyen çıktı, anlatırmadılar
Ne duyan var, nededuyarlı bir insan
Nerede insanım diyenler, nerede o haklar

Çağ gelmiş uzay çağına
Ama hangi yüz yıl bilemiyorum
İleriyemi gidiyoruz, yoksa geriye mi
Düşündükçe kahr oluyorum, öylece durdukça

Bir savaş görüyorum, yok denen yerde
Bir zulum görüyorum, şefaf bir yerde
Nede hoşanalata dururlar bu zülmü
Tek taraflı, düşündükçe

Şebap der nasıl bir yapı sorarım size
Düşünün kalmıyacakmıyız, yine biz bize
Bir gün gelir, hep döneriz öze
Selam olsun dostlar hepinize.

24.11.1993