Ömrümün treni süratle gidiyor
Her durağın derdi bir başka oluyor
Ne yolcular indi ne yolcular bindi
Tebessüm yüzümün hüzün kalbimindi
Yorulmuş gözlerim bitkin yüreğim var
Bana gelen bahar değil hep sonbahar
Bitmedi gönlümün acıları derdi
Tebessüm yüzümün hüzün kalbimindi
Neler sığmadıki fakir yüreğime
Dozu yüksek dertler girdi benliğime
Yaşamın her anı bana elem verdi
Tebessüm yüzümün hüzün kalbimindi
Hala ümidim var yaşamaktan yana
Acılar üst üste gelse bile bana
Tüm olumsuzluklar beni yenemedi
Tebessüm yüzümün hüzün kalbimindi
Kayıt Tarihi : 7.2.2007 00:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Melih Üstünel](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/07/huzunlu-kalp.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!