Hani huzur hani mutluluk gittide gitti
Her şey boş hayatın anlamı bitti
Sensizliğin beni yaşamın derdine itti
Sana açlığım avuç açtırdı dilendirtti
Gönlümün takvim yapraklarını okumaktan bezdim
Canımı yakıyor avcumda buruşturup ezdim
Acımla ben sana sevgine aç gezdim
Anladımki ben seninle bitmişim sensizdim
İki parmağımın arasından düştü kalemim
Sabah oluyor seninle bitmedi kelamım
Acıyarak sitemle yazmam dedi artık
Göremedi bu hesabı benim hüzünlü kalemim
29-1-2010
Ferhan göymen
Kayıt Tarihi : 20.10.2010 08:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!