Hüzünlü Hayat Şiiri - Mustafa Duyar

Kendimi yarime yaktıramadım,
Hayata neşeli baktıramadım,
Saçımdan beyazı aktıramadım.
Günlerim geçse de ömrüm çileli.

Hayatı yaşayan olsamda yine,
Izdıraplı günde kalsamda yine,
Gönlüme cefayı salsamda yine,
Günlerim geçse de ömrüm çileli.

Saçlarım ağarıp, yüzüm gülmüyor.
Ellerim titreyip, tutan olmuyor.
Cefalı günüme sefa dolmuyor.
Günlerim geçse de ömrüm çileli.

Etim eriyipte dermansız kaldım,
Ömrüme hüzünü ben de saldım,
Sözümde durmayı karar aldım,
Günlerim geçse de ömrüm çileli.

Günleri yaşarken neşesiz oldum,
Beni ananlardan dostluğu buldum,
Gamları çektikçe sararıp soldum,
Günlerim geçse de ömrüm çileli