Hüzünlü Gurbet... Şiiri - Yusuf Mescioğlu

Bir sevdanın peşinde diyar diyar dolaştım.
Koynumda hasretinle tozlu yolları aştım.

Yürümekle bitmedi, tükenmedi bu yollar.
Bir hayalin ardından, eridi gitti yıllar.

Ne bir selamın gelir, nede kara haberin.
Herkes yerini bilir, ben bilmem nerde yerin.

Bir mecnun oldum artık bu sevda çöllerinde.
Gençliğimi harcadım bu gurbet ellerinde.

Pişman değilim inan, ne dertten ne çileden.
Bu gurbet sevdasına, sensin beni kul eden.

Ya gel kurtar beni, ya git de unutayım.
Unutmak şöyle dursun, kendimi avutayım.

Ne yapsam unutamam, emeğim boşa gider.
Birkaç damla gözyaşı gözyaşımı terk eder.

Yapayalnız kalırım bir gurbet akşamında.
Söylenmemiş isminin hasreti dudağımda.

Yaşlar var gözlerimde, yollarda ayak izim.
Sevdiğim gün ki gibi, ben yine kimsesizim.

Ansızın kaybolurum bu gurbet ellerinde.
Karanlık perde perde, yer bulur gözlerimde.

Son nefesle açılıp titrerken dudaklarım.
Boş kalan kollarımla gurbeti kucaklarım…