Hüzünlü Günlerim Şiiri - Mustafa Duyar

Gözlerim gülmeyip bakın ağlıyor.
Günlerim kederi gönle bağlıyor.
Ağlatan kaderim gönül dağlıyor.
Günlerim kederi gönle bağlıyor.

Saçlarım ağardı bembeyaz oldu,
Zamanım kısaldıkça benzim soldu,
Ellerim titreyip ömrümse doldu,
Günlerim kederi gönle bağlıyor.

Karanlık gidipte güneş doğmuyor.
Gözüm ağladıkça günüm oğmuyor,
Sıcaklık gidipte hava soğmuyor.
Günlerim kederi gönle bağlıyor.

Issız gecelerim sessiz sedasız,
Yalnızca kalanım gönlüm sevdasız,
Koskoca dünyada kaldım odasız
Günlerim kederi gönle bağlıyor.

Dostlardan uzağım boynum bükülü,
Yaşanan günlerden defter dürülü,
Gayrık yaşayamam kefen örülü,
Günlerim kederi gönle bağlıyor.

Umudum tükendi caresiz kaldım
Gülen gönlüme sancılar saldım,
Yüzüm gülmeyipte hüzüne daldım,
Günlerim kederi gönle bağlıyor.

Hüzünlü olsamda,duramam uzak,
Günlerden hazırlandı bana tuzak,
Zamanlar bitmeden hepsini yazak,,
Günlerim kederi gönle bağlıyor

Hayatım son buldu ünlerim bitti,,
Akan göz yaşlarım boşuna gitti,
Cefalı zamanlar ömrümden etti,,
Günlerim kederi gönle bağlıyor.