Hüzünlü Geceler Şiiri - Mustafa Duyar

Gecenin vaktini yıldızlar izler
Gönlüm hüzünlendi kaldım sessizçe
Gökyüzü görmeye bakandır gözler
Dilim konuşandı kaldım sessizçe

Gökyüzü gözükmez karanlık fersiz,
Kapkara bulutlar kalandır yersiz,
Ayrılan yarime kalanım ersiz,
Kederli yaşayan ben oldum yine.

Duyulmaz olandır benim sözlerim,
Yolları gitmeye tutmaz dizlerim,
Kayba karışandır ayak izlerim,
Kederli yaşayan ben oldum yine.

Tanyeri ağarıp yıldız solmuyor
Firsati'nin gönlü sefa bulmuyor,
Yaşanan geceler sesli olmuyor.
Kederli yaşayan ben oldum yine.