Hüzünlü Geceler

Söyleyemedim içimdekileri..
Aslında anlatmak istedim de,
yüreğim izin vermedi
dilimin dönmesine..
Belkide dünyada,
kaç milyon dertli var benim gibi..
Öyle ya:
herkez kendi derdini anlar,
herkez kendi kaderini yaşar..
Benim halim hep meçul..
Öyle bir kader düşmüş ki
benim payıma,
bir günde dört mevsim yaşıyorum
şu genç yaşımda..
Bir günde, dört mevsim..

Selam olsun benden!
masum yürekli canlara..
Kırmayın kimsenin kalbini..
Öfkeyle konuşmayın..
Yıkmayın hayalleri,
ezmeyin düşeni..
Cana zehir değil,
yaraya merhem olun..
Sevğiyle sarın sevdiklerinizi..
Ben yapamadım bunların hiç birini..
Dilediğim gibi yaşayamadım;
doyamadım çocukluğuma,
bilemedim gençliğimi..
Bilemedim...

Yüreğimin
her yanı hüzün dolu benim..
Akşamlar huzursuz,
geceler uykusuz..
Yanık bir sevda var sol yanımda..
Derdimi bilmez,
halimden anlamaz,
sözümü dinlemez..
Darmadağınım bu aralar..
Herkezde bir bayram havası..
Ben ise,
yaşayan bir ölüyüm sanki..
Hayattan,
hiçbir beklentim yok artık..
Tek dileğim:
ömrümün geri kalan günlerinde;
benimde yüzüm gülsün eskisi gibi..

Nede ağırmış hasret yükü..
Bir yerden sonra tükeniyor insan..
Taşıyamıyor,
kaldıramıyor,
yaşayamıyor yüreğindeki acıyla..
Hâla alışamadım bazı şeylere..
Ne olursa olsun,
insan özlüyor geçmiş güzel günleri..
Çekilmez oldu aldığım nefes..
Yoruldum günden güne..
Güneşim soğuk,
gecemde hüzün var yine..