Hüzünlü Bir Şiirsin

Hüzünlü bir şiir gibisin...
Sarsıcı, çarpıcı, dokunaklı,
Kendini anlatmaya dertli.
Masum, mahçup, mağdur,
Tedirgin, heyecanlı, garip.
Noktasız, virgülsüz,
Uzayıp giden,
Bitmek tükenmek bilmeyen,
Hüzünlü bir şiir gibisin...

Kader, herkese gülemeden geçip gidiyor...
Ardından binbir sitem edenlere inat,
Koşar adımlarla, zamanla yarışarak.
Kısmet zaten iyice almıs başını yürümüş,
İlerlemiş ta uzaklara,
Yakalayabilene maşallah.
Sana ne diyebilirim ki!
Bu karmaşık dünyada bahtına küsmene,
Herşeye isyan edip, canını üzmene.
Hiçbirşey elimden gelmez ki...
Acılarını acım saymaktan başka...

Gözlerinin karasına hapsetsinler beni...
Bakışlarında mahkum kalayım...
İster müebbet kessinler cezamı,
İsterlerse de idamlıksın desinler.
Yeter ki sen de olayım
Yeter ki seninle öleyim
Mutsuzluğunu paylaşmaya razıyım!

Hüzünlü bir şiir gibisin...
Sarsıcı, çarpıcı, dokunaklı,
Kendini anlatmaya dertli.
Masum, mahçup, mağdur,
Tedirgin, heyecanlı, garip.
Noktasız, virgülsüz,
Uzayıp giden,
Bitmek tükenmek bilmeyen,
Hüzünlü bir şiir gibisin...

Okundukca, kendine gelen,
Okundukca, manaya eren,
Okundukca, yaşamı seven,
Hüzünlü bir şiir gibisin...

Son defa yazılmak istenen hüzünlü bir şiirsin...