Bak bu divane aldı yine eline kalemi,
Zaten geride başka neyi kaldı ki..?
Bir kalem,bir kağıt ve hüzünlü bir katre...
İlham perileri vardı ya onlar da uğramıyor artık.
Yine böyle bir akşam vaktiydi yazdım ilk mısrayı.
O vakit atfedeceğim bir firdevs vardı.
Aşk, sevgi süsledi şiirlerimi.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta