Hüzünlü Bir Katre Şiiri - Abdullah Uçar

Bak bu divane aldı yine eline kalemi,
Zaten geride başka neyi kaldı ki..?
Bir kalem,bir kağıt ve hüzünlü bir katre...
İlham perileri vardı ya onlar da uğramıyor artık.
Yine böyle bir akşam vaktiydi yazdım ilk mısrayı.
O vakit atfedeceğim bir firdevs vardı.
Aşk, sevgi süsledi şiirlerimi.
Kalakaldım yanlızlıkla.
Geride neyi kaldı ki bu divanenin..?
Kalemi,
Kağıdı,
Ve hüzünlü bir katresi...