Hüzünlü Bir Hikayenin Şiiri - Ömer Ulu

Gözünü güneş kamaştırmasın diye
Dağın yamacına saklanmıştı şehir
Kırlara koşan papatyalar kuşatmıştı
Tülün arkasına yüzünü
Hayatının gerisine anılarını bırakan
Bir gelinin elbisesinin eteklerini
Kanı kaynıyordu
Düğün alayında eğlenenlerin
Güneş ayrı ayrı parlıyordu
Her kadının yanağında
Körpe fidanlar dalgalandırırken
Gencecik bedenleri buğday başakları
Dalından kopup gelen kokular gibi
Ağaçlar fısıldıyordu kulağına anılarını
Dallarından azad ettikleri yaprak ile
Dipnotu gibi duruyordu
Aşkını yüreğine gömdüğü bedenini
Yaslarken yorgun çam ağacına