Hüzünlü Bir Gecede Şiiri - Erden Kayman

Hüzünlü bir gecede Düştün yüreğimden
Sensizliğin rengi siyaha Boyanmış sevgilim
Bir yudum yalnızlık kaldı senden kalan
Efkâr çöktü göğsüme, Yürek yangımlarım fazla
Gözlerimden silinmeyen Hatıralarımız

Yaralı bir aşk rüzgarı vurur kapıya,
Adını fısıldarlar gönlüme sevgilim
Sokaklar ıssız, gölgeler sarhoş şimdilerde
Bir köşe başında unutulmuş bir Sevgisizlik
Aşk Diyarında bir yanık türkü söylenir
Sözleri kaybolmuşdur ama acısı kalıcıdır

Kalbimde eski bir yük gibi taşınır sevdan
Ne sabahın aydınlığında uyanırım,seninle
Ne de gecenin karanlığında saklanırım,sensiz
Bir nefeslik huzur bile yetim kalmış şimdilerde
Mevsimler geçer sensiz, kokun hâlâ Tenimde

Hangi yağmur yıkar bu hüzün tozunu?
Hangi güneş siler içimdeki bu kışı?
Efkâr dedikleri böyle midir hep?
İçtikçe büyür, sustukça yanar,
Ve insan bir başına kalır sonunda,
Hüzünlü bir Gecede Sen Geçtin Sevda Sokağından..