Hüzünlü Bir Aşk Hikayesi

Eylülün gözleri kirlenmiş bir nehrin yüzünü öpüyor
insanlar nehir gibi meçhule akıp gidiyor
Fakat insanlar sadece nehrin yüzeyini görüyor
Derinliklerinde ne kirlenmişlikler var
Hiç kimse bilmiyor
Ama eylül her şeyi biliyor
Ve kahrolup ağlıyor.

Eylül, ağustos ekim arasında yaşıyor
Ekim hazanda Eylül'ü özlüyor
Eylül her aralıkta dünyaya merhaba diyor
Eylül seven kalplere çok şey anlatır
Hazanı ilk karşılayan eylüldür
Güz geceleri hüzünlü kalbini yakar
Aşkı yaşamak onun da hakkıdır
Hayat mı kısa eylül mü
Derken eylül derin düşlere dalıyor
Kazdağları onu çağırıyor
Kırk ikindi yağmurları saçlarını ıslatıyor
Eylül derin bir nehre bakıyor
Ve korkuyor
Eylül korkularından cibinlikler yapmış
Adam bir nehre birde yiten eylüle bakıyor
Zaten adamda zaman daralmış
Derken menekşe gözlerde akşam oluyor
Adam geceye dalıp
Bir resmin gölgesinde ağlıyor.

Adam nice zamandır hayalleriyle yaşıyor
Gece adamın hayallerini örtüyor
Bir türlü imdadına Hüdhüd kuşu gelmiyor
Eylülden haber alamıyor
Hayallerini nehre atsa korkuyor
Kalbi Tih çölünde bir vaha olmuş
Yol yok, iz yok, haber yok
Adamın tüm hayalleri sararıp solmuş
Hal bu ki adam her mevsim eylülü yaşıyor
Adam uzaklardaki aşkını özlüyor.

Adam bir varmış bir yokmuş gibi yaşıyor
Sanki masallarda aşkını arıyor
Ömründen kaç eylül geçmiş kim bilir
Ne gelen ne de halini soran olmuş
Adam arınmak için
Berrak bir nehir aramış yıllarca
Ama ne yazık ki
Adam hüsrana uğramış defalarca.

Ekim - 2023