Hüzünlü Bayram Şiiri - İbrahim Kılınç

Kimisi gurbette,kimi sılada,
Yalnızlara bayram,hüzünlü gelir.
Kimi şehitlikte,dili duada,
Yalnızlara bayram,hüzünlü gelir.

Ne el öpeni var,ne öptüreni,
Çoktan kaçmış belli,hayat treni,
Mumla arar garip,selam vereni,
Yalnızlara bayram,hüzünlü gelir.

Terk etmemiş bayram,modalarını,
Temizler toparlar,odalarını,
Dizer şeker,ayran,sodalarını,
Yalnızlara bayram,hüzünlü gelir.

Beklenen misafir,kapıda olmaz,
Elinde telefon,bir türlü çalmaz,
Bayram ona artık,çiledir dolmaz,
Yalnızlara bayram,hüzünlü gelir.