Hüzünlü Bakışlar Şiiri - Nev-i Tecessüs

Nedeni ne bu hüzünlü bakışların?
Kim seni mutsuz eden bu kadar?
Gel benimle birlikte,
Gel, uzanalım ufka kadar…

Nedeni ne bu hüzünlü nakışların?
Yanındaki adam mı derdinin sebebi?
Görmüyor mu hayaller akan saçlarının esintisini?
Duymuyor mu aklı baştan alan nefesini?
Gel benimle birlikte,
Gel, yaşayalım günleri, geceleri…

Nedeni ne bu hüzünlü bakışların?
Olmadı mı hiç seni seven biri?
Bilmedi mi kimse senin değerini?
Merak etme dünyalar güzeli,
Ben seni sevmesini de bilirim,
Tüm güzelleri sevdiğim gibi.
Gel benimle birlikte,
Gel, öğrenelim sevginin değerini…

İki âşık olalım seninle, gel,
Mâşuksuz bir Aşk olsun bizimkisi,
Gel,
Gel birlikte öğrenelim yeniden her şeyi.
Sevmeyi,
Yaşamayı,
Gülmeyi,
Hatta sevilmeyi…

Gel, tüm ağlamakları unutalım,
Unutalım tüm nefretleri, kederleri.
Yeter ki birlikte olalım sevgili,
Gel benimle birlikte,
Gel, cem olalım tek bedende iki kişi,
Umursamak olmasın ebede kadar
Ne başlangıcı ne de bitişi…