Hüzünlü Akşamlar Şiiri - Mustafa Paça

Hüzünlü bir akşam bugün.
Gök yüzü masmavi,yıldızlar pırıl,pırıl
Ara sıra bir bulut gelip geçiyor ayın önünden.
Gözlerim en uzaklardaki bir yıldıza bakıyor
Sana benzeyen, senin kadar uzaklardaki yıldıza.
Ulaşamıyorum sana bir türlü.Avuçlarımı açıyorum sen,
Kayı veriyorsun birden elimden
Bulutların arkasındasın sanki,saklambaç oynar gibi.
İçim burkuluyor,acı duyuyorum yokluğunla.
Uzaklardan bir ses uğulduyor kulaklarımda.
Sen,özlediğim,doyamadığım aşkınla yandığım sen,
Gülücükler atıyorsun yukarıdan aşağıya.
Dilimde hep o şarkı,inleyen nağmeler ruhumu sardı.
Hüzünlü bir akşam bugün
Hayallerimin,umutlarımın,bekleyişlerimin,
Boşa çıktığı akşamlar.
Kahrolası bitmez dertlerimin deşildiği,
Sevdamın yıldızlara ulaştığı akşamlar bugün.
Sen yine yoksun.sen yine uzaklardasın.
Ben sigaramdan derin derin bir nefes daha çekip,
Hayallerimle mutluluğu yakalamaya uğraşırken,
Kim bilir sen hangi sevdalar dasın.
Kuş tüyü yastıkta varlığımdan habersizce
Renkli rüyaların tadını çıkarıyorsun dur adeta
Ya ben sırtüstü toprağın üzerinde uzanmış,
Yıldızlarda arıyorum parlayan sulyetini.
Yalnızlığımın çaresi,gecelerimin prensesi
Derdimin dermanı,gönlümün ilacı gel.
Ben bittim ben tükendim.
Artık hüzünlü olmasın akşamlar.
Yoruldu mevsimler birbirlerini kovalamaktan.
Yoruldu kalbim sensiz nefes almaktan.
Artık ölümden korkmuyorum ama,
Korkuyorum senden uzaklarda olmaktan.

--Mustafa Paça—20.02.2007