kapımı çalan yalnızlığımı
alıp çıkıyorum
yaprakları dökülmüş ağaçlara benziyorum
denize bakıyor yüzleri
çınarların
hiç tanımadığım ağaçlara
rastladım
lodosu bilen
poyraza karşı güçsüz
akşam güneşlerinde
hüzünlü
baharını özlüyor her biri
dudaklarda okunan şarkılar gibi
sararmış solgun
kuru bahçelere
yapraksız ağaçlara
müjdesini veriyorum gök kuşlarının
yok edici rüzgarlara inat
bu kış vurmayacak ayaz
ağaçlar üşümeyecek
yeşil dirilişleri gerçekleşecek
çiçek çiçek gelinlik giyecekler
mavi mavi gülecek
bahar çabuk gelecek
diyorum..
04.03.2021 / çengelköy
Elazığlı Mustafa KayaKayıt Tarihi : 7.3.2021 13:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Elazığlı Mustafa Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/03/07/huzunlu-agaclar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!