Hüzünlerle Sonbahar Şiiri - Murat Yanç

Dünya koskocaman bir harabe,
Ve ben eskimekteyken.
Aklımdan sökemediğim,
Zamk oluyorsun.
Yürüyor baharım,
Vadilerden tepelere.
Yaralı bir geyik oluyorsun,
Ala şafağımda.

Acemi aşklardan ustalaşan,
Direncim yetmiyor.
Yürüyor üstüme,
Ayazda bıraktığın sevdan.
İşkenceden çıkar gibi,
Çıkıyorum sabaha.
Tarumar bir aşk masalına,
Dönüyor hayallerim.

Uçurumlar büyüyor,
Göz yaşlarımın sağnağında.
Yeniden demir atıyorum,
Çalkantılı sevdalara.
Umutlarım fırtınalarda,
Alabora oluyor yokluğuna.
Ve yine hüzünlerle ben,
Son bahar oluyorum.

Başımdaki sevdana,
Ve bir tutam saçına hasret...
Yollarına sürgün oluyorum
Gün batarken her gün.
Yenik düşüyor gözlerim
Gök yüzünün karamsarlığına,
Özlenen hep sen oluyorsun bir tanem.

Murat Yanç

11.10.2006