Hüzünlerime Değil, Sana Meyilli Klabim

Hatırladığım birkaç kelime sen sustuğunda. Geçerdi gözlerimin kıyısında sana şaşırdıklarım, bir yıldız şeridini andırır gibi.
Göğüslerinde sessizce fışkıran hüzünlerinin sesiydi, yutkunduğum cansız kursağımda sayıklanan gitmelerin.

Alır giderdi rüzgâr kokunu, zamana değdirmeden hasretimin her defasında.
Ters bakışların olurdu güneşin sırıtmasına, gökyüzün yıldızları tutup sevmesi kadar bağrına basardın beni.

Eski bir resim kadar anlam taşıyan bu kalbine bir ben muhtacım,
Bir sana, bir gözlerinle var ihtiyacım bahtımın yazgısına.
Hüzünlerime değil, sana meyilli kalbim...