Toplandı hüzünlerim,bugün yine toydalar
Biri birinden büyük,hepsi ayrı boydalar
Üstümde yoğun bulut, benimle oyundalar
Kasvet olup üstüme, habire yağmadalar
Artık ümidi kestim, istesem de kaçamam
Benim sadık yoldaşım, onlarsız yaşayamam
Bohça bohça birikmiş,kimseyle paylaşamam
Neşe denen ağır yük, ben onu taşıyamam
Onlar benim libasım,çıkarmam asla artık
Hayatın sonu bayat,gecenin yüzü yırtık
Gel gitle dolu dünyam,kaldı üç beş kertik
Bırak yamalı kalsın, yürek denen yaratık
Hazan mevsimi geldi, hüzünleri dericem
Ekicem tarla tarla, her günde su vericem
Çölde kalmışlar gibi, susuzluk gidericem
Hüzünsüz hayat olsa, çarmıhlara gericem
Gelde hüzünsüz yaşa,bu dünya hayatında
Adam kalmış aç susuz, yatar köprü altında
Gömleği delik deşik, çeketi yok sırtında
Nasıl rahat uyursun, kuştüyü yastığında
Hastane köşeleri, inim inim inliyor
Ne başhekim laf dinler, nede doktor dinliyor
Parası yok cebinde,yol yordamı bilmiyor
Şaşırıp kalmış öyle, deyip kendi dinliyor
Adam bulmuş yolunu, dışar da volta atar
Ekmek çalmış garibim,düşmüş mahpusta yatar
Milli gelir çok artmış,güya beş,on bin dolar
Pişkinlikle bir de, ekrandan caka satar
Hani bizden değildi,komşusu aç yatarken
Göbekleri şişirip, umarsızca tok yatan
Bu hesabı yenilesin,taksimatları yapan
Utanmıyorsa kuldan,korksun yüce Allah'tan!
24.11.2007 /İst
Mukim İşbilirKayıt Tarihi : 24.11.2007 14:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TEBRİKLER.
SELAM VE DUA İLE.
TÜM YORUMLAR (5)