Hüzünleri Ver Bana Şiiri - İbrahim Karaçay

Çekinmeden çık da git, seversen birisini
Çile benim yoldaşım, çekerim sürüsünü
Elemi bana bırak, düşünme gerisini

Bana acıma sakın, sakın bakma arkana
Mutluluk senin olsun, hüzünleri ver bana

Seni çok seviyorum, sen bunu biliyorsun
Her anımda sen varsın, uykumu bölüyorsun
Belki bana acıyor, belki de gülüyorsun,

Yaşa en güzelinden hayatı kana kana
Mutluluk senin olsun, hüzünleri ver bana

İçerime ok gibi saplansa da sözlerin
Hala durur taptaze kalbimdeki izlerin
Sevinçten bile olsa, ağlamasın gözlerin

Sen canımdan bir cansın, nasıl kıyarım sana
Mutluluk senin olsun, hüzünleri ver bana

Sensiz her şey anlamsız, sanki sana köleyim
İnsafı yokmuş aşkın, ben nereden bileyim
Yüz bin kere ölsem de, bırak yine öleyim

Bu ömrüm feda olsun, dertler gelsin bu cana
Mutluluk senin olsun, hüzünleri ver bana

Eğer istemiyorsan, soramam neden, niçin
Boş ver düşünme beni, değeri yoktur hiçin
Sebepsiz sevmekse aşk, bedel ödemek için

Bırak ben kül olayım, aşkından yana yana
Mutluluk senin olsun, hüzünleri ver bana

Korkarım, bu sevdadan Mecnun’a döneceğim
Kayan bir yıldız olup göklerden ineceğim
Bir akşam güneşiyle birlikte söneceğim

Artık hiç önemi yok, yenilsem de zamana
Mutluluk senin olsun, hüzünleri ver bana

İbrahim Karaçay
08.05.2017