Yaşam curcunası tımalarken yüzümü,
Sığınırım, sezsizliğin acımasız kucağına.
Yanlızlığıma acıkırım, koparırım ucundan.
Hüzünleri katık ederim. Lokmalarıma.
Yaşam fırtınası yokederken özgürlüğümü,
Sığınırım, sezsizliğin acımasız ağına.
Yanlızlığıma susarım, içerim avucumdan.
Hüzünleri katık ederim. Yudumlarıma.
Yaşam sıkıntısı, bitirirken ömrümü.
Sığınırım, sezsizliğin acımasız tuzağına.
Yanlızlığıma şükrederim, ağlarım içimden.
Hüzünleri katık ederim. Duygularıma.
Kayıt Tarihi : 23.5.2007 09:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiiri 22.05.2007 tarihinde yazdım. Sadece bu kadar.
![Hüseyin Karayel](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/05/23/huzunleri-katik-ederim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!