Felek çarkı döner kader yelinde...
Hüzünler gönlümü derbeder eyler...
Huzuru yok bülbülün de gülün de;
Hüzünler gönlümü derbeder eyler...
Yüreklere sığmaz tarifsiz keder,
Aşkın dergâhından mâşuk göz eder...
Âşık bedelini canıyla öder...
Hüzünler gönlümü derbeder eyler...
Hiç sevmedim fâni olan dünyayı,
Aç kurtlara peşkeş mazlumun payı...
Sabrıma gerilmiş ecelin yayı...
Hüzünler gönlümü derbeder eyler...
Bahtımın dümeni bin yerden kırık...
Ruhumun bestesi içli hıçkırık...
Ele vuslat düşmüş, bana ayrılık!
Hüzünler gönlümü derbeder eyler...
Artık ışımıyor huzur güneşim...
Hazan mevsiminde üşür ateşim...
Hicran nâmeleri bırakmaz peşim;
Hüzünler gönlümü derbeder eyler...
Nice mihnet ile yorgun sîneler...
Beyhûde mi geçti bunca seneler?
Niyazkâr kim bilir daha var neler?
Bu hayat gönlümü derbeder eyler.
Köksal CENGİZ (Niyazkâr)
Kayıt Tarihi : 20.8.2019 09:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!