bir elimde sonbahar
bir diğerinde kır çiçekleri
sonsuz bir uykuda değilim
sedye üzerinde duvara yummuşum gözlerimi
sakambaç oynuyorum sizinle
kanat çırpıyor ellerim
anneme bakıyorum
yeşil bir bulut gibi parçalı gözleri
ve bir güvercin kadar telaşlı yüreği
pembeliğim araıyor yağmuru
yıldızlar dökülecek üzerinize
ödünç bıraktım oyuncaklarımı
beyaz örtümü almadan üzerime
gözlerim tanıyacak sizi
kıpırdayıp parmak uçlarım bir bir
boşluğunuzu saracak kollarım
hüzünler biriktireceksiniz benim için
siz görmediniz
kaldırdım perdesini dünyanın
mavi de benim yeşil de
yağmur da güneş de
anahtarı elimde dünyanın
isterseniz tüm kapılarını kapatın
Kayıt Tarihi : 9.9.2010 21:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!