Hüzünler bile güzel seninle

Hüzünler bile güzel seninle
Yüzün gecemin dolunayı
Sesin eskilerden kalma bir şarkı
Huzur veriyor, gülümsetiyor...
Bazen küçük bir çocuk gibisin
Hassas, mağrur, güleç, ama kıpır kıpır...
Beyaz çorapların, pembe ayakkabıların
Ve o kadar güzelsin ki çiçekli elbisenle
Saçların rüzgâra emanet...
Özgürsün alabildiğine
Senin uçsuz bucaksız kırlar...
Annem gibisin bazen
Şefkatin kanımı ısıtıyor
Zor anımda dizine yaslıyorum başımı
Saçlarımı okşuyorsun...
Durduruyorum o an zamanı
Bir elin saçlarımda, bir elin elimde, başım dizlerinde...
Hiç bitmeyecek bir roman gibisin
Her sayfanda bambaşka bir sen
Yavaş yavaş okuyor, iyice sindiriyorum
Her cümlenden keyif alıyorum
Altını çiziyorum en güzel anların
Dönüp tekrar tekrar yaşıyorum...