sabırdan
sevgiden
şefkatten
kusursuz bir anne yapacağım kendime!
çıkacağım o zaman
annesi olan her çocuğun karşısına
hiç korku ve zayıflık duymadan...
bilmeyecekler
her anneyi gördüğümde
incinen yerimi
görmeyecekler
hastalandığımda
hangi kolların beni sardığını
duymayacaklar
her hatırlanışta
ruhumun çığlıklarını
.........
ey benim
yamalı yerküreyi bir yetim başı okşar gibi okşayan yüreğim
farkındayım
talan edildi bütün barınaklarım
yerleşik bir vaha adına
inadına büyüyorum...
yine de ölmemeliyim
kabaran bütün ölümler adına
zaten sığmam ki tabuta
kuşlar pisliyorken saçlarıma
yine de inanıyorum
onların beni anladığına...
Kayıt Tarihi : 5.8.2020 22:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
acının ne rengi var ne miktarı.....,
Sevgiler..
TÜM YORUMLAR (16)