Bir gece vakti,
Hüzünler!
Kaçtığı karanlık mekanlardan
ve gönülsüz insanlardan,
bana gelmişlerdi.
Bir dost bir arkadaş zannettiğim,
Hüzünleri.
bir daha beni hiç bırakmadılar.
Ama onlar dost da değil arkadaşta değil.
Sefil hüzünler.
Hain hüzünler.
Boş yere hüzünler.
Kayıt Tarihi : 13.10.2005 23:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)