Hüzünlenirim... Şiiri - Özlem Bogner

Bahar yağmurlarıyla hüzünlenirim ben yine,
Akşamların karanlığı aydınlığa kavuşmaz,
Elimden tutacak bir yıldız bulamam ki,
Hangi kara iklim büyüsüdür peşimi bırakmaz.

Bahar yağmurlarıyla hüzünlenirim ben yine,
Deli rüzgarlar boranlara dönüşür yüreğimde,
Bir deli denizki çağlayan dudaklarımda,
Susuz bir çöl gibi yaşarım sevgilerimde.

Bahar yağmurlarıyla hüzünlenirim ben yine,
Seni andıkça ağlarım, ağladıkça seni anarım,
Bir paslı hançer saplanır yürek yarama,
Senin yokluğunun kollarında yalnızlığa doyarım,

İsyan edesim gelir buluttan güneşten yana,
Bir volkan olur patlar damarlarımdaki kan,
Gece susmayan bir saatin sesiyle irkilirim,
Uyanırım ki ter boşanır vücudumdan,
Bahar gelir, güz gelir, yağmurlar gelir,
Hüzünlenirim ben yine.