Hüzünlendirmiyor Beni Yokluğun

Ben yarını düşünmeyi sevmem
Ne olacaksa
Şimdi olsun isterim
Güleceksem şimdi, susacaksam şimdi
Öpeceksem şimdi, ağlayacaksam şimdi...
Zaman bir kez geçer insanın eline
Ve o anın tekrarı yoktur.
Ne yaşarsan bir kere yaşarsın
Bu yüzden sevmem beklemeyi
Bu yüzden bekleyerek geçen zamana acırım
Ama bu kez bir şey oldu
Bir şey...
Şimdi yarını beklerken hiç kızmıyorum
Sen yoksun ya
Bu gecede sensiz geçecek ya
Olsun diyorum
Nedir beni böylesine değiştiren şey.?
Nedir geleceğe dair
Umut beslememi sağlayan şey.?
Sen olmasanda
Keyif alarak yaşayabiliyorum
Bir yerine iki kadeh rakı içiyorum
Sevdiğim şarkıları bir yerine
İki kez dinliyorum
Sabahları temiz havayı bir yerine
İki kez çekiyorum
Yokluğunda hayatı iki kişilik yaşıyorum
Özlemekse özlüyorum elbette
Hasret şarkılarını
Kim benden daha iyi söyleyebilir.?
Kim gökteki yıldızlara bakıp
Onları senin gözlerin yerine koyabilir.?
Kimin yüzüne seni düşündükçe
Bir gülümseme yayılabilir.?
Dedim ya değişiyorum diye
Eskiden böyle koyu bir
Özlemin içinde olsaydım
İsyanım sığmazdı içime
Bir siyah hüznün içinde
Kıvranır dururdum
Bitmek bilmezdi geceler
Şimdi öyle değil...
Sevdamın olmazsa olmaz
Parçasıymış gibi geliyor bana.
Sonbahardayız
Ama ben ilk yazın sevincini taşıyorum içimde
Biliyorum ki
Bitmeyecek bir baharı yaşayacağız birlikte
İşte bunun için
Hüzünlendirmiyor beni yokluğun