Hüzünle Girdim Şiiri - Samettin Şenkaya

HÜZÜNLE GİRDİM

Bin aydan hayırlı “Kadir Gecesi”
Kainata indi, Hakk’ın gür sesi
Zalimin balyozu, kesti nefesi
Kadir Gecesi’ne hüzünle girdim.

Camiye varırım, duvarlar sessiz!
İçindeki mü’min olanlar sessiz!
Bana acıyarak, bakanlar sessiz!
Kur’an Gecesi’ne hüzünle girdim.

Derdimin çokluğu, eli açtırmaz
Dermanın yokluğu, beli büktürmez
Ferinin azlığı, gözü baktırmaz
Gufran Gecesi’ne hüzünle girdim.

Mü’min olan canlar, çok beklediler
Günahı bedenden, zor elediler
Gözyaşı dökerek, af dilediler
Affın Gecesi’ne hüzünle girdim.

Muhammed Mustafa, adı ne güzel!
Bahçelere safa, tadı ne güzel!
Gönüllere şifa, yadı ne güzel!
Dost’un Gecesi’ne hüzünle girdim.

Dilim hüzün söyler, kalemim yazar
Özüm beni dinler, asabım bozar
Yüzüm “Dost’u” özler, uzağa tozar
Bayram Gecesi’ne hüzünle girdim.

SAMETTİN ŞENKAYA
(KUL SAMİ)