anladim dostlar;
yürekten sevmektir bu!
işe yaramaz sözcükler. ah!
birileri ateşemi verdi geceyi?
en sevdiğimsin elbet, mümkün
ve hatta mümkünün ötesi bir diyarda! ...
garip dünyalar görüyorum;
kimsenin göremediği kara bir yazgıda.
ve şimdi volkan gibi yüreğim. ah!
'içim yaniyor acıdan'
gecesiz, ışıksız yol kurbaniyim;
bu sonsuz suskunluğun içinde.
hüzünkardır sözcükler
acıların çizdiği ve bir haykırış;
ufkuna yüksel ey ruhum!
yalnızlığımı bağlıyor gece
ve en acıların saldırdığı andır bu!
en yabancı yüzlere sinmiş;
görüyorum suretini sevdiğim!
bir hiçlik ki,
kanatiyor ciğerimi çoğu zaman.
aydınlanır mı dersin; yırtarak karanlıkları?
içimizde gecelerin, gizemli, derin ve parıldayan
bir aydınlıkta ışığını anlımızda duymaya gideceğiz gecelerin! ...
Kayıt Tarihi : 9.10.2007 12:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Jı bo te ronahiya şeva! Gecelerin ışığına sonsuz sevgilerimle!
Aydınlanmadı mı?Aydınlanmaz mı?Ki demezler mi en karanlık anı gecenin,sabaha en yakın olanıdır?
Ruhunuza sağlık üstad:)
elde kalan sadece hiç ' lik.
o noktada yeniden başlar hayat.
tebrikler...
tebrikler...memnun oldum okuduğuma...
gece istemesede gün elbet doğacak...
sevgiyle
TÜM YORUMLAR (4)