Leyli gam hanesinde; elem ve hüzün kârım;
Bîgane şu dünyada yegâne hüzünkârım...
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
hüzünkarım diye aleme etmeyisin zan
kaldı kar diye isminden şu bendeki hazan...
desek ki şiir budur amma mevkiisi şiirden ziyadedir...
Mevla'ya emanet olasın
yahu...gençlerin yazdığı şiire bak hele:))))))
hüzün
gipgri elbisesidir
gökyüzünün...
yürür gider
mankeni Tanrı!..
kutluyorum.....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta