Leyli gam hanesinde; elem ve hüzün kârım;
Bîgane şu dünyada yegâne hüzünkârım...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
hüzünkarım diye aleme etmeyisin zan
kaldı kar diye isminden şu bendeki hazan...
desek ki şiir budur amma mevkiisi şiirden ziyadedir...
Mevla'ya emanet olasın
yahu...gençlerin yazdığı şiire bak hele:))))))
hüzün
gipgri elbisesidir
gökyüzünün...
yürür gider
mankeni Tanrı!..
kutluyorum.....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta