Tek bir tüy havalandı,
gökkuşağıyla düştü yere...
Yer, dünyanın yürüdüğü yerdi,
ıslandı kaldırımlar gözyaşlarıyla.
Köpüklere boyandı çiçekler,
aştığı dağlarda, çocuklar saklıydı.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta