Döne,döne,düşen kuru yapraklar.
İçimde hüzün ve yalnızlığım var.
Yağmurun,altında ıslanan biri.
İşte,o senin mağdurun yar.
Döve, döve savuran rüzgar.
Kaderimde hüzünlü sonbahar.
Soğuk,ıslak,sokakta,bir serseri.
İşte,o senin eserin yar.
Öve,öve bitiremediği, anılar.
Kurumuş yapraklar,beni sarar.
Rüzgarın öttüğü,dışarda biri.
İşte,o senin mağdurun yar.
Güle,güle deyip veda ettiğin,sorar.
O benim aşkımı,ne zaman anlar.
Bomboş sokakta,sarhoş biri.
İşte,o senin mağdurun,hep ağlar.
Kayıt Tarihi : 20.7.2008 00:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hakan Özüçelenk](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/20/huzundur-sonbahar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!