Hüzündür Şiiri - Yusuf Kenan Çağlar

hüzündür
durdum ortasında gecenin
seni düşünüp
yüzümü sulara düşürdüm
geciken güz sularına

hiç olmadık kadar ateşe düştüm
acının gülleri ne yana döner yüzünü
duyguyla çıkılan bu serüvende
durup kendimi dinledim
dağın kökeni nerde
kırılır, ufalanır, sıkışır, taşlaşır
yükselir kum, dağ olur bildim

denizin olmadığı bir coğrafyada yaşıyorum
üstüm başım imbat kokuyor sayende
aşk diyorum
aşk yoksa eğer bir yürekte
sürülmeli cehennemin dibine

kuşlar bu amansız mevsimde
kanat çırpmadı yalnızlığıma
yılmadan abanıyorum şiirlerime
içimde bir tarifsiz sıkıntı
bedenim küçüldükçe yüreğim sığmıyor içime
hırçın bir deniz bulup
komplo teorileri yazıyorum
kavuştum kendime
-DUR-
Bu aşkı yıkma üstüme