Hüzündür Sevdaları Gölgeleyen hep

karlı bir gün,
son umudumu katık yapıp yediğim
son mermiyi kullanıp
birleştirirken tüm sonları aynı günde
mataramdaki son yudumu içtiğim

dışarda kar
yüreğimde kanat sesleri
az kaldı çalacak kapılar
hüzün sevdaları gölgelerken
belkide uzun bir beklyeşin ilk muştuşu

sokaklar hüzün
kapının eşiğinde ayrılıklar
başımda kavak yelleri
çocuk sesleri kuş seslerine karışık
ne yandan esiyor belli değil
karayeller başımdaki...