Hüzünden Notlar (2) Şiiri - Ömer Sevim

Bir yangın misali yanar aşk denizlerim.
Ve devrilir üstüme yola çıkan son gemi.
O an bir martı arar mavilikte gözlerim.
Beden suya süzülür güneş alır gölgemi.

Bu güne kadar aşkı tarih hep yalan yazdı.
Arşivlerde saklandı en gerçekçi belgeler.
Aşık olmadan önce umutlarım beyazdı.
Şimdi hep peşimdeler en karanlık gölgeler.

Yıkılan bir devletin son demlerinde ömür.
Topluyorum yerlerden cam kırığı gönlümü.
Bu kalp senindir artık ister sev ister sömür.
Sessizce bekliyorum kurtaracak ölümü.

Bir mum aydınlığında eridi umutlarım.
Bir hançer izi kadar derinleşti yaralar.
Neden siyaha vurur bembeyaz bulutlarım.
Ve neden hain felek perdesini aralar.

Hangi yasak sevginin bedeli bu çektiğim.
Ki çığlıklar sarıyor ruhumu dört bir yandan.
Ey gönül bahçesine karanfiller ektiğim.
Kalbim hüzünle dolu beden usandı candan.

Günahkar bir rahibin boynunda halkalanan.
İnce bir şerit gibi uzadı bütün yollar.
Hüzün bayraklarıdır kalbimde dalgalanan.
Söndü sevda ateşim savruldu bütün umutlar.