Hüzünden kalanlarla yağdı bu gece kar.

Hüzünden kalanlarla yağdı bu gece kar.
Bir sessizliği var ki şehrin, adım kaybolur gece yarısı..
Çıplak omuzlarının üzerinde bıraktığım bir beden.
Saçlarının arasına düşmüş, tanrı'nın yeryüzündeki yansıması..
Ağlamaya teşne bir kadın, dünyadaki kötülüğü biraz daha arttıran..
Sadece geceleri senin güneşsiz odandan daha hafif.
Biz kim hatırlamıyorum. Yalnızlıkta terk edilmişti..
Bir buğu aldanır adımlarından öteye.
Çaresizlik pelesenk olur dilime.
Doğmayan güneşin olur yatağım, bir şeyler fısıldayan dilinde..
İki yaka birleşir boğazıma, bir el uzanmadan düğümlenirim.

Arka oda kapalı, bu sizin için ne anlama gelebilir ki?
Döşemelerin arasından ağlardık hayata.
Bir ses yükselir göğe doğru, kurtar beni..