Hüzünden Dem Vurma Şiiri - Hamza Görgülü

Bana hüzünden dem vuruyorsun
Kış a yüz tutmuş akşamlarda
Biliyorum
Tadı kaçmış ömrümüzün
Kış' a inat direniyor
Nelere direnmedi ki
Varlığa, yokluğa, uykuya, açlığa ve susuzluğa
Aşka mesela,, kara sevdaya
Gönül yorgun, gönül kırık, gönül harap
Sen, hala gönülden dem vuruyorsun
Sadakatsiz bir aşkın yosun kokusu gibi
Takılıp kalmışız ,
Tütüne bağımlı serkeş aşkı sanki
Bir ömrü pas geçmişiz anlıyor musun
İçimde bir tatsın
Eskilerden
Annemin sağanda yumurta kokusu gibi
Nazım sana geçiyor anlıyor musun?
Birde anneme geçerdi
Dileğim neydi hayata dair
Başlamadan biten sevdalara
Küskünlüğüm ben yaklaştıkça kaçan
Aşklara, sevdalara, dostlara
Umutlarım hangi dehlizde kilitli kim bilir
Küskünlüğüm, öfkem
Bize vuslatı çok gören hayata