Hüzünden Dalamadığım Şiiri - Ozan Efe

yaktığına kaldı öze düşen nem
uğradığım yerden bulamadığım
baktığına daldı söyle bir tanem
gözünden dolamadığım

çığlığım duyulmaz ortalıktayım
iyileşmez derdim hastalıktayım
delin divanenim hurdalıktayım
sözünden yolamadığım

çocukluğu hazır bahara durur
ıslandığı zaman yelimde kurur
gülmedi üç güne zalim kudurur
közünden kalamadığım

duyurduğundadır anıda sayan
tersinden doluşur aşağı kayan
uçakta indiğim yolunda yayan
özünden salamadığım

ozan efem geçer yazından kışa
gönül dayanır mı zindan akışa
canım kurban ola gülen bakışa
hüzünden dalamadığım

010711denizligülceyunusça