Hüzünce Şiiri - Selim Adım

Hayatı kendine yol eyleyen hüzünce
Karanfiller,yediverenler yol olsun sana
Gönlüm sana müştak olur sen gülünce
Hazan çöker gazel olur duygular
Sonsuz hayallere dalarım inceden ince

Hüzün seninle anlam bulur seher olunca
Gündüzler yanar,kavrulur gönül güneşinle
Ey günlerime zehir damıtan hüzünce
Akşamları mor sevdanı ört üzerime öylece
Titresin ruhum özüne dönsün gizlice
Sensiz bakışları bulurum inceden ince

Söyle canlı canlı,aksın ırmaklar öylece
Taşsın mecralar,yıksın önündeki engelleri
Anlamazlar,bilmezler böyle vurgun sevdayı
Gönülden süzülür,damıtır tüm hayatımı
Karanlık bir hiçtir,sensiz hayatı sevmek...
Yalancı devrana yönelme, uzatma ellerini
Sessiz sevdalara kalırım inceden ince

Toy gönlünü gür ormanlara bırakma bence
Yakarlar bir kıvılcımla kül ederler anla
Esir olur gülüşlerin zaman denen zindanda
Kaybolursun bulamazlar,çiğ düşer yaprağına
Hüznüme bir sır gibi mehtabını ekleyip
Sensiz umutlarıma dönüyorum sessizce
Soysuz yarınları bilirim inceden ince

Derinden dalıyorum,kuşlar gülümseyince
Şehrin tepeleri ağarıyor, hüzün doluyor
Sen yürürken azalıyor,gönlümün yokuşları
Garipler diyarında eyvah sabah oluyor
Yarınları yakıyor,kül ediyor ahlarım
Belki seni de yakar,bildiğim günahlarım
Sonsuz hayallere dalarım inceden ince

Hayatı kendine yol eyleyen hüzünce
Karanfiller,yediverenler yol olsun sana
Gönlüm sana müştak olur sen gülünce
Hazan çöker gazel olur duygular
Sonsuz hayallere dalarım inceden ince